فرض كنيد علاوه بر ذرات بنيادين كه تا به امروز شناخته ايم ذرات بنيادين سنگين تري هم وجود داشته باشند كه تا كنون به علت جرم زيادشان در شتابگر ها توليد نشده اند. علي الاصول به دو طريق مي توان در مورد وجود وخواص چنين ذراتي اطلاع كسب كرد:1)ساخت شتابگر هاي بزرگ كه قادرند ذرات بنيادي را تا انرژي بسيار بالا شتاب دهند. انتظار داريم در چنين شتابگر هايي ذرات سنگين به وجود آيند. شتابگر معروف ال-اچ-سي از اين نوع آزمايش ها است. 2)روش دوم عبارت است از جستجو ي اثرات بسيار كوچك چنين ذراتي در انرژي هاي كم. آزمايش هايي كه به دنبال يافتن مد هاي نادر واپاشي ميون هستند از اين نوعند. روش دوم از لحاظ عملي ساده تر است و هزينه كمتري مي طلبد. اطلاعاتي كه دو روش به ما مي دهند مكمل همند و نمي توان يكي را جايگزين ديگري كرد. دو شكل زير سمبل اين دو رويكرد متفاوت براي يافتن جواب براي سوال واحد هستند.
اتفاقادر پژوهشكده جديدالتاسيس و كوچولوي مابر روي هر دو رويكرد كار مي شود. برخي همكاران آزمايشگر ما از جمله كساني هستند كه آن سنگ بزرگ ال-اچ-سي را هل مي دهند. اين منجوق حقير هم با تور دنبال آن علامت سوال گريزپا و بازيگوش مي دود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر