۱۳۸۶ تیر ۹, شنبه

در حاشيه سهميه بندي بنزين

چند روزي است كه بنزين سهميه بندي شده و بحث شيرين وسوزان بنزين نقل بيشتر محافل و مجالس است. در حاشيه اين اقدام مي خواهم چند مقايسه انجام دهم. تلويزيون اعلام مي كند كه در كشور سالانه پنج تا هفت ميليارد دلار بنزين به هدر مي رود. اين مبلغ چنان بالا ست كه من اول آن را باور نكردم اما يك محاسبه سرانگشتي نشان مي دهد كه اين رقم متاسفانه نامعقول نيست. حاصل اين اتلاف چيزي نيست جز آلودگي موضعي هوا وبيماري هاي ناشي از آن ودر مقياس وسيعتر تسريع پديده شوم گرمتر شدن كره زمين. بياييد اين رقم را مقايسه كنيم با چند بودجه پژوهشي. كل بودجه سالانه آي-سي-تي-پي (موسسه تحقيقاتي واقع در شهر تريست ايتاليا) حدود بيست ميليون دلار است يعني كمتر از يك صدم هزينه بنزيني كه ما سالانه به هدر مي دهيم. آي-سي-تي-پي هوا را آلوده نمي كند! به جاي آن از دانش پيشگان فعال در جهان سوم چون خود ما حمايت مي كندودر نتيجه آبروو اعتبار كشور ميزان يعني ايتاليا را در سازمان ملل و ديگر مجامع جهاني بالا مي برد. اين موسسه به نحو چشمگيري باعث رونق اقتصاد محلي ناحيه تريست مي شود باعث پيشرفت دانشگاه هاي منطقه مي شود وغيره

كل هزينه ساخت ال-اچ-سي كه پرهزينه ترين پروژه در رشته انرژي هاي بالا ست از مرتبه هزينه بنزيني است كه ما سالا نه به هدر مي دهيم.
در ساختن وتا مين هزينه ال-اچ-سي ده ها كشور سهيم هستند. ساخت قطعات ال-اچ-سي براي شركت هايي كه ساخت آن را تقبل مي كنند علاوه بر درآمدزايي فرصت مغتنمي است كه تكنيك هاي جديد بيازمايند و به عنوان شركتي كه در چنين پروژه عظيمي سهيم بوده در دنياي صنعت براي خود اعتبار كسب كنند. (در ضمن يكي از اين شركت ها شركت هپكو واقع در اراك است.) در اين ميان هزاران نفر مهندس و تكنيسين شاغل مي شوندوغيره.


جنبه خوشمزه ماجرا اين است كه اكثر آن هموطناني كه بنزين را آن چنان بي ملاحظه به هدر مي دهند معتقدند سرمايه گذاري در چنين پروژه هاي تحقيقاتي اگر هم براي كشورهاي پيشرفته پول هدر دادن نباشد دست كم براي ايران پول هدر دادن است

۵ نظر:

ناشناس گفت...

حدس من این است که کسانی که بنزین را *هدر* می‌دهند، تصورشان هدر-دادن نیست. آن‌ها از ماشین‌های قدیمی‌ای استفاده می‌کنند که بنزین زیادی مصرف می‌کند (جای‌گزین‌اش چیست؟ بروند ماشین نو بخرند؟) و دل‌شان نمی‌خواهد در صف‌های دیوانه‌کننده‌ی اتوبوس یا تاکسی بایستند.
توجیه‌های دیگری هم وجود دارد؟
و در هر دو صورت، آیا این دلایل مردم اصلا قانع‌کننده نیست؟

منجوق گفت...

قصد من در اين نوشته نقد كسي و يا ارائه راه حل براي كمتر كردن مصرف بنزين نبود. اصلا كار من اين نيست. قصدم تنها مقايسه چند عدد بود و نتيجه گيري و بر داشت از اين مقايسه را به خوانندگان واگذار كردم


من هم در اين مملكت زندگي مي كنم و به وضعيت معيشت در اين ديار واقفم.

ببينيد من آدم فني نيستم اما اين را مي دانم كه اگر موتور ماشين و باد لاستيك هاي آن تنظيم باشد مصرف آن كمتر خواهد بودو لو آن كه ماشين قديمي باشد به علاوه ايمني هم بالا تر مي رود. اما رانندگان در ايران به علت قيمت كم
بنزين در اين كار بي مبالات هستند. يادمه ما نه سال پيش يك ماشين قديمي سي و پنج ساله داشتيم اما مصرف آن از متوسط ماشين هاي نو در ايران بيشتر نبود علت آن بود كه همسرم مرتب آن را چكاپ مي كرد و البته چون فرهنگ اين كار در جامعه ما و جود ندارد از طرف دوستان و همكاران به خاطر اين توجه و دقت مورد استهزا قرار مي گرفت.

ثانيا مردم در ايران به علت قيمت كم بنزين هر مسير كوتاهي را كه علي الاصول پياده هم مي توان طي كرد با ماشين مي روند كه البته اين كار ضرر هاي ديگري هم دارد.

عمو ما در ايران مردم
در خريد و يا اجاره خانه آخرين چيزي را كه مد نظر قرار مي دهند
نزديكي به محل كار است. اصرار من و همسرم به زندگي در نزديكي محل كار براي دور وبري هايمان عجيب و غريب مي نمود. اگر بچه حرف گوش كني بوديم و به حرف فاميل گوش مي كرديم الان در كرج بايد زندگي مي كردي و هر روز قريب صد كيلو متر با ما شين بايد طي مي كرديم. مي دانيد چه قدر مصرفمان بيشتر مي شد؟

ناشناس گفت...

سلام جناب نویسنده قصدم نقد نئشته شما است: شما بهتر است بجای اینکه رفتار مردم را مورد نقد قرار بدی بهریشه های مشکلات فکر کنی و بدانی که تمام اینها به حکومت و دولت فاسد منتهی میشود که توان برنامه ریزی و مدیریت جامعه را ندارد مردم اگر نمیدانند یا مشاهده میشود که دارند بیشتر بنزین مصرف می کنند تمامش به عدم صحیح مدیریت و برنامه ریزی ارتباط دارد ما و همچنین ملایان تبه کار از برهان نظظم به خدا میرسند ولی وقتی توی جامعه را نگاهمیکنیم و بینظمی و...دیگر را میبینیم پی نمیبریم که حکومت و دولت یک مشت انگل تبه کار فاسد فاشیسم هستند. مرگ بر فاشیسم و پیروان آن

منجوق گفت...

باز هم تا كيد مي كنم من قصد نقد كسي را نداشتم. نقد چيز ساده اي نيست كه هر كه از رختخوابش بلند شود رفتار اجتماعي مردم و يا فلان سياست و پروژه آن هم در اين اشل را نقد كند. كلي بررسي مي خواهد كلي آمار و تحقيق مي خواهد. در ضمن اين سياست سهميه بندي كه من به علت عدم تخصص نمي توانم از الان درباره آن قضاوت كنم دست پخت فلان حكومتگر نيست بلكه حاصل مطالعات و زحمات فرزندان همين آب و خاك است. مهندس ها و مديران در سطح مياني. ومن مطمئن هستم در بين آنها افراد لايق زيادند



ببينيد هشت سال جنگ شد. هشت سال پالايشگاه ها را به طور مداوم بمباران كردند. اما ما يك روز بدون سوخت نمانديم. اين را مديون همان مهندسانيم. آري! براي اين ما در مضيقه نباشيم جان خود را در معرض خطر قرار دادند. هيچ كس از آنها تقدير نكرد! نه حكومتگران ونه متاسفانه مردم

ارزش اين كار را وقتي فهميدم كه از نزديك مشاهده كردم كه در كاليفرنيا ي آمريكا پس از وزش يك باد مختصر برق منطقه اي به مدت يك هفته تمام قطع شد و در اين ميان سالمندان مشكلات جدي سلامت پيدا كردند

چگونه مي توانم چون از فلان حكومتگر خوشم نمي آيد حاصل كار اين مهندساني كه به روياي جلوگيري كردن از هدر رفتن و به يغما رفتن ثروت ملي مهندسي شيمي را انتخاب كرده اند مورد عتاب قرار دهم


و بالاخره
ريه هاي طفلان معصوم جاي كار سياسي نيست

ناشناس گفت...

یک