بي مهري به پديده شناسي

در سمينار هايي كه در ايران داده مي شود سخنران ها هر گاه ريشه يك فرمول را نمي دانند بادي به غبغب مي اندازند و اظهار مي كنند كه" من در اين زمينه رهيافت پديده شناسانه اختيار كرده ام". درست است كه از يك فيزيك پيشه حتي در سطح عالي نمي توان انتظار داشت تا همه چيز را بداند اما اين برخورد هم درست نيست. اين بي مهري است به پديده شناسي. پديده شناسي به معناي جهل نيست. پديده شناسان خود لغت هاي ديگري بسته به موقعيت در اين موارد به كار مي برند. مثلا اگر من بخواهم بگويم من نمي دانم اين فرمول از كجا مي آيد خواهم گفت من در اينجا رهيافت يك

agnostic
در پيش مي گيرم. اين لغت در فلسفه و الهيات معناي به خصوصي دارد ولي منظورمن اين است كه من نمي دانم اما از من زرنگ ترها شايد بدانند.
استاد راهنماي سابق من در اين موارد
از لغت
heuristic

استفاده مي كند. اين لغت هم در فلسفه و هم در روانشناسي معناي ويژه اي دارد. اما استاد من هيچ يك از اين معاني را در نظر ندارد. منظور استاد من اين است كه " من نمي دانم اين فرمول از كجا آمده است اما شما باالهام از اين روشنگري من برويد و به عنوان تمرين ريشه اين فرمول را بيابيد. " ملاحظه مي كنيد اين سلسله مراتب همه جا هست اما در غرب ظريف تر بيان مي شود. بعضي از پست داك ها استاد مرا حتي به نامش الكسي هم نمي خوانند بلكه او را آليوشا خطاب مي كنند كه مصغر الكسي با وجه تحبيب است. اما اين سلسله مراتب به طور ظريفي بينشان و جود دارد. كسي هم كه به اين ظرايف -مثل خود من -زياد وارد نيست بهتر است احتياط را در رفتار و گفتار رعايت كند