در نوشته قبلي ام يك نكته رابه عمد غير دقيق نوشته بودم. تي-دي-لي و ينگ هر دو نظريه پرداز بودند پس نسبت دادن " كشف نقض پاريته در برهمكنش هاي ضعيف" به آن دو دقيق نمي تواند باشد.
در صفحه 126 و 127 كتاب واينبرگ
(The quantum theory of fields)
شرح خلاصه اما دقيق ماجرا را مي توانيد بخوانيد. من اينجا شرح وبلاگي ماجرا را مي آورم: ماجرا از اين قرار بود كه آزمايشگر ها دو ذره با جرم و خواص مشابه يافته بودند كه يكي از آنها به دو ذره پايون واپاشيده مي شد و دومي به سه ذره پايون. (پايونها سبكترين ذراتي هستند كه از يك جفت كوارك تشكيل شده اند.) اين مسئله براي فيزيك پيشگان سئوال برانگيز بود تا اين كه ينگ و تي-دي-لي پيشنهاد كردند اين دو ذره در واقع يكي هستند اما چون در طبيعت پاريته( تقارن تحت واروني مكان)نقض مي شود اين ذره (كه ما امروزه آن را به اسم كئون مي شناسيم)بعضا به دو پايون و بعضا به سه پايون
واپاشيده مي شود.
در سال 57
Wu
با بررسي توزيع الكترون هاي ناشي از واپاشي كبالت- 60اثبات كرد كه پاريته در طبيعت نقض شده است. به عبارت ديگراو نشان داد كه برخلاف انتظار تعداد الكترونهايي كه در جهت خلاف هم گسيل مي شوند يكي نيستند.
به اين ترتيب نوبل پنجاه و هفت به تي-دي-لي و ينگ اختصاص يافت. از آن موقع ازطرفي تي-دي-لي و ينگ با هم سر اين كه كدام يك سهم بيشتري داشته اند دعوا مي كنند و از طرف ديگر برخي از فمينست ها معترضند كه چرا خانم وو از جايزه نوبل سهمي نبرده.
اين موضوع در كنار جريان كشف
دي-ان-اي توسط رزاليند فرانكلين يه عده را سالهاست سر كار گذاشته!
البته هم خانم وو و هم رزاليند پس از آن ماجراها دستاوردهاي علمي با ارزش ديگري هم داشته اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر