نود و نه نقاش

نقل است که طوطیان شکر شکن شیرین گفتار حکایت می‌کنند که در سرزمینی دور، صد نقاش چیره دست زبر قلم زندگی می‌کردند که رقص خامهء هر یک بر برگی سفید، جادویی به پا می‌کرد که ادیبان زبان در بیان آن قاصر بودند.
اما تنها یک تن از این صد تن شهرهء آفاق بود و آن تن بوزینه‌ای بود.