۱۳۸۷ خرداد ۲, پنجشنبه

زمین سیاره آرام: قسمت دوم

قبلا باب بحث در مورد احتمال برخورد یک سیاره سرگردان با منظومه خورشيدی و پرت شدن زمین را آغاز کرده بودم. اینکه در این شرایط بشر چه مدت می تونه در مقابل سرمای کم سو تابش خورشید مقاومت بکنه. البته یک جايزه هم تعیین کرده بودم که چون کسی سوال جواب منو نداده بود مجبور شدم حرفمو زمین نیندازم و خودم بستنی را خریدم و خوردم! جواب : کمتر از یک سال است. مسئله قانون سرد شدن اجسام در حضور یک منبع متغییر با زمان است.
راستش فکر کنم زمین بیش از اینکه در معرض تهدید اجرام فراخورشيدی باشه از دست بشر و فشارهایی که بر پیکره آن وارد می شه به تنگ آمده و اگر نجنبیم به زودی گرسنگی سراسری به دلیل تغییر اقلیم جوامع را تحت تا ثير قرار خواهد داد. شایسته است جامعه علمی ایران در کمک به محیط زیست سهیم باشه. شاید جوان تر ها بتوانند با جهت دهی علایق علمی خود در حل این مشکل به سیاره آرام کمک بکنند. برای مثال می شه تاثپرات گرم شدن کره زمین را بر روی دینامیک جو و اقیانوس ها مطالعه کرد. این کار بایستی شبیه N-body simulation باشه که مردم در کیهان شناسی و یا در بررسی پروتئین ها استقاده می کنند. مسئله مهمتر کار بر روی انرژی های پاک است که می تونه کمک زیادی در کاهش گازهای مخرب داشته باشه.
به امید حفظ زمین آرام

۳ نظر:

ناشناس گفت...

سهراب جان!
شما بستنی‌ی مرا درسته خوردید!

Sohrab گفت...

آقا یا خانم سولوژن. حق با شماست. جواب شما یک ماه بود فکر کنم. بستنی طلب شما. به محض معرفی جنابعالی بستنی تقدیم خواهد شد.

ناشناس گفت...

ممنون! (; هر وقت آمدم طرف‌های IPM سراغ‌اش را ازتان می‌گیرم. همان‌جا می‌شود پیدای‌تان کرد دیگر، نه؟!