۱۳۸۷ اردیبهشت ۲۴, سه‌شنبه

زمين: سیاره آرام

امروز با سامان سر غذا بحث جالبی رو شروع کردیم. اینکه آیا دینامیک سیارات به گرد خورشید یک سیستم آشوبناک است و در دوران
اولیه تشکیل منظومه شمسی لابد تعداد زیادی از سیارات به دلیل ناپایداری منهدم شده اند. اتقاقا اخیرات یکی از این سیارات سرگردان با ریز همگرایی گرانشی رصذ شد. بنابراین فضای بین ستارگان بایستی پر از این سیارات سرگردان باشند. حال تصور کنید یکی از اینها با منظومه شمسی برخورد کرده و یکی از سیارات (خدا نکرده ) زمین را در اثر پراکندگی گرانشی به فضا پرت کند. با سامان داشتیم برآورد می کردیم که اگر سرعت گریز زمین رو از منظومه شمسی از مرتبه سی کیلو متر در ثانیه بگیریم . بشر چه مدت می تونه دوام یباره و یا بهتر بگم زمان مشخصه زنده بودن انسان ها تحت این شرایط به شرط اینکه بتونه از تمانی منابع فسیلیش استفاده کنه چه قدره؟ شما تخمینتون چیه.
جایزه جواب درست یک بستنی مهمون من !

۲ نظر:

ناشناس گفت...

برای بیش‌تر انسان‌ها حدود سی روز!
برای بعضی‌ها کمی بیش‌تر. (;

ناشناس گفت...

و بعد نتایج بحث شما چه شد؟