پيشرفت فيزيك ذرات بنيادي در نيمه اول قرن بيستم مديون ذرات پر انرژي پرتو كيهاني بود.ذرات زيادي در اين دوره توسط آشكارسازهايي كه در بالونهايي كه بر فراز زمين پرواز مي كردندو پرتوهاي كيهاني را مطالعه مي نمودند كشف شدند.
ازآن جمله مي توان به ذرات بنيادي ميون و پوزيترون اشاره كرد.
ازنيمه دوم قرن بيستم شتابگر هاي ساخت دست بشر نقش اصلي را در كشف ذرات عهده دار شدند. هم اكنون يك شتابگر بسيار پيشرفته
به نام ال-اچ-سي در سويس در حال ساخت است. بيراه نخواهد بود اگر آن رانقطه اوج فن آوري در عصر حاضر به حساب آوريم. كشورهاي زيادي در اين پروژه عظيم سهيم هستند. ايران يكي از اين كشورهاست.
با اين حال درست نيست كه بگوييم كه دوره آزمايش هاي داخل بالون به سر آمده. آزمايش هاي بالون متعددي بر فراز قطب جنوب انجام مي گيرند كه از جمله پيش رفته ترين
آن ها پروژه
آنيتا است
بد نيست بدانيم برخي ذرات پرتوكيهاني (در دستگاه سكون زمين) بيش از ده به توان 20 الكترون-ولت انرژي دارند.انرژي دردستگاه مركز جرم چنين ذره اي با پروتون هاي واقع در زمين
صد
برابر بيشتر از انرژي مركز جرم ال-اچ-سي است. شايد بپرسيد با وجود اين ذرات خدادادي چرا به سراغ پروژه جند ميليارد دلاري ال-اچ-سي رفته ايم. خوب تعداد چنين ذراتي كم است. اما بامطالعه همين
تعداد كم هم مي توان اطلاعات ارزشمندي در باره فيزيك انرژي هاي بالا به دست آورد. اگر فرصتي باشد به تدريج درباره آن خواهم نوشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر