۱۳۸۶ فروردین ۲۸, سه‌شنبه

آيا من حتما بايد درمورد كتاب "خواندن لوليتا در تهران" صاحبنظر باشم؟

در سالهاي اخير كتابخانه هاي غرب پرند از كتاب هاي جورواجور درباره ايران. همينطور بازار بحث هاي آزاد درباره ايران هم بين ايرانيان اهل مطالعه وهم بين خود غربي ها داغ داغ است. من هر وقت به كشورهاي غربي مي روم سعي مي كنم از اين گونه كتابها و بحث ها دوري كنم. چون باور دارم اگر خود را درگير كنم فرصتي براي وسيع تر كردن افق هاي ديدم درباره جامعه
فيزيك نخواهد ماند. بيشتر علاقه دارم درباره تاريخ پيشرفت فيزيك در سي چهل سال اخير بخوانم. ترجيح مي دهم از سازوكار اداره موسسات و دانشگاه هاي باسابقه چون استنفورد هاروارد و غيره بدانم. برايم خيلي جا لب است بفهمم چه مكانيسمي باعث شده اين موسسات علي رغم قدمت پويا بمانند و فسيل نشوند. مي خواهم بفهمم چه آزمايش هايي آينده فيزيك در رشته هاي مورد علاقه من را رقم خواهند زد و چيز هايي از اين دست. اين گونه اطلاعات وقتي در ايران هستم به دردم مي خورند تا آنچه كه مي خواهم بسازم. به نظر من آن نوع ديگر بحث ها ازفرنگ برگشته ها تنها ماشين غرزني
مي سازد.
نظر شما چيست؟